Saturday 9 April 2016

Adik.

aku dekat tempat kerja tapi aku tengah bosan dan tak ada customer. jadi aku fikir, elok aku update blog.

kali ni aku nak tulis pasal adik aku.
untuk pengetahuan engkorang, aku ada seorang abang dan seorang adik lelaki yang jaraknya dengan aku 9 tahun.

nama dia Neufal Muqmin yang bermaksud Dermawan Muqmin. Dermawan? tak ada lah dermawan mana pun. kahkahkah. tak lah, nampak ciri ciri memang hampir ke dermawan cuma tak sampai lagi ke level dermawan power tu. kahkah.

lahir pada 16 Januari 1999. Masa tu kalau aku tak silap, masa bulan Ramadhan. dekat hospital Sultanah Aminah. aku teringat lagi, abah bawak aku dan abang pergi tengok umi dgn adik aku. sbb masa tu umi kena warded. lepas tu kan ada gap gap dia kan tutup kejap hospital daripada pelawat, kami pun duduk kat parking lot. nampak umi kat tingkap. umi lambai lambai. hahaha.

kenangan pertama aku dan adik aku yang aku tak boleh lupa adalah, kononnya, aku sebagai kakak mestilah kena tidurkan adiknya dalam buaian. umi keluar kejap ke mana tak ingat. lepas tu, aku kononnya nak tunjuk yang aku matang, dari buaian tu, aku cuba nak amek dukung dia bawak keluar. tiba tiba tiang buaian tu jatuh cepat cepat aku dirikan balik. nasib tak terlepas baby kat tangan. kelam kabut woi! kalau apa apa jadi tu.. tak tahu nak cakap apa. fuh!

kenangan kedua, adik aku masa tu umur berapa tah. kecik lah tapi boleh cakap pelat2 lah. dia nampak cicak bergerak kat dinding. dia tunjuk sambil cakap "ikush ikush". TIKUS OTAK AWAK! KAHKAHKAH. berdekah gaya syaiton juga kitorang time tu! hahahahha.

lepas tu paling best sekali kenangan aku dan adik aku ialah, kena cakar dengan kucing. rumah aku ofcourse la banyak kucing. satu hari tu, umi pergi spore. aku dgn kawan aku namanya Atiqah duduk dekat dalam bilik atas. tiba tiba adik aku jerit. "AKAK!!! AKAK!!!" Aku ingat takde benda penting. tiba tiba dia muncul depan pintu bilik muka darah darah. aku ingat dia accident ke apa! aku terus panggil jiran aku.
kisahnya, kucing tu tengah bergaduh, dia nak jadi hero. sudahnya kucing tu melompat atas muka dia. Kucing tu cakar kat atas mata satu, kat tepi mulut satu. Parutnya sampai sekarang. Hahaah

Adik aku masa kecik kecik ada habit. Nak tidur kena gentel kain. Kain lampin ke, towel ke, kalau tak dia taknak tidur.

Masa adik aku nak membesar aku selalu marah dia. Aku adalah seorang kakak yang sangat garang, macam bawang merah, macam kakak tiri Cinderella, macam iblis serta Sundel bolong. Aku pernah lempang mulut dia sampai darah sebab dia lawan cakap orang tua. Terus aku pujuk dia balik lah.

Tapi bila dia dah membesar ni, aku dapat rasa dia semakin mahu rapat dengan aku. Dia cerita yang dia hisap rokok, dia cerita dengan aku pasal kawan dia, dia tanya aku apa itu dan ini. Apa yang aku nampak, adik aku sebenarnya seorang yang suka berfikir walaupun kurang radikal daripada aku. Tapi lagi elok macam tu daripada tak reti berfikir.

Makin dia besar aku ingat makin dia jauh dgn aku. Tapi walaupun tak selalu contact, aku rasa dia makin dekat dengan aku. Dan makin dia besar, makin aku manjakan dia. Kalau ada duit. Entah, aku nampak aku dalam dia, tapi aku nampak aku yang dua kali ganda. Nak cerita lebih detail, tak boleh lah. Boleh jadi novel.

Apa pun, aku harap adik aku dah besar nanti tak buat benda benda yang akan harm diri dia atau orang lain.
Membesarlah kau menjadi yang beriman! Semoga Tuhan lindungi dia. Aamiin.


P/s: adik aku minat kpop.


No comments:

Post a Comment